Tentasiòn di Eva

 (da Paradìs Pierdùt)

(Protagonista Satana)

..Regina di stu bièl mont, luminoša Eva, 

a mi è na vura fàsil contati dut chèl 

ch'i ti vòus ch'i ti conti, cun dirìt di vignì ubidida: 

par prin i eri coma che altri Bèstis  ca màngin 

l'erba ch'i pestasàn, cun pensèis altritànt bas 

dal mangjusà ca mi nudriva, e doma dal mangjà 

i capivi, e dal ses, e nuja, po, di pì elevàt: 

fin che un dì, zìnt, cussì, a pelandròn, intivàt 

i vevi di jodi na vura lontàn un bièl àrbul 

plen di frutàn daj colòus pì biej e variegàs, 

rovàns e doràs: dongja i ghi eri zùt par jòdilu 

pì ben, e dal fueàn a mi rivava un bon odorùt, 

che ai me sens tant di pì a ghi plaševa 

dal fenoli pì dols, o dal lat che da li tètis di sera tars

da piora o cjavra ghi colava, nò'ncjamò 

supàt sù da agnèl o cjavrùt che'ncjamò a zujàvin.   

Par sodisfà la fan rovana ch'i vevi 

di sercjà chej bièj Milùs, decidùt i vevi 

di no pì spetà; fan e sèit al stes timp, maèstris  

da la persuašiòn, il aroma impijàt a vèvin  

di chel striàt di frutàn, indavànt pocàt mi vèvin. 

Atorotòr da Tronc sùbit fàt sù mi vevi, 

che pì'n sù e'n alt da la cjera li bràghis a èrin 

par te o par Adàm. Atòr dal Àrbul 

duti che altri Bèstis , invidiòšis, a jodèvin 

cu la stesa brama, sensa podej rivà a cjòiu. 

Rivàt tal miès dal àrbul, indà che tancju milùs 

a tentàvin, i no vevi fàt di màncul di cjòini 

e mangjani a plen, che fin a chel momènt lì 

nè grèpia nè fontana màj tant gust dàt mi veva. 

Dut sglonf, dopo puc timp sintùt i vevi 

un cambiamìnt dentri di me, che un efièt 

al veva su la me fuarsa di rašonà e parlà 

che, par puc mancjada, a er'adès in ta sta forma ritegnuda. Tacànt d'adès al speculà, o bas o alt, ingranàt i vevi il me pensej, e cu na mins potenta consideràt i vevi dut chèl che jodi si podeva'n Cjèl o'n Cjera, o'n tal miès, dut chèl che bièl al era e bon; ma dut chèl che bièl e bon in te jodùt i vevi, in tal to aspièt Divìn, e'n tal raj celestiàl da la to bielesa; nisuna bielesa tant coma te  a vàl, o si visina, che costrinzùt mi à, encja se forsi cun disturbu, di vignì a mirati, e a adorati te, cun gjustìsia declarada regina da li creatùris, e universàl. Dìt cussì al veva chel furbòn di Madràs: e Eva,